به گزارش قدس آنلاین به نقل از الف، به‌عبارتی بازار کار با ورود موجی از متقاضیان کار مواجه شده که بخش عمده آنها، ناگزیر به لشکر بیکاران می‌پیوندند. برآوردهای کارشناسی از جمعیت بیکاران حاکی از این است که 41درصد از بیکاران را افراد دارای تحصیلات عالی تشکیل می‌دهند که به‌دلیل ساختار نامناسب و نامتناسب بازار کار کشور برای اشتغال افراد دارای تحصیلات عالی، قادر به یافتن شغل نمی‌شوند. در این میان دانشجویان فعلی کشور نیز متقاضیان بالقوه شغل محسوب می‌شوند که در کنار تحصیلکردگان بیکار متولد دهه60، در سال‌های آتی، بازار کار کشور را با چالش جدی مواجه خواهند کرد.

کم‌شانس‌ترین متقاضیان جویای کار
آنگونه که مسعود نیلی، مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور اخیرا درباره وضعیت بازار کار در سال‌های اخیر گفته بود، سهم جمعیت 15 تا 34ساله از کل جمعیت کشور در دهه80 معادل 45درصد بوده؛ درحالی‌که در طول دوره سال‌های84 تا 91 شمار شاغلان تغییری نداشته و در حدود ٢٠میلیون و 600 هزار نفر ثابت بوده است.

از دیگر سو بررسی آمارهای منتشر شده از سوی حوزه آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، تعداد مراکز دانشگاهی و مؤسسات آموزش عالی وابسته به این وزارتخانه از 1300مرکز در سال84 به حدود دوبرابر در سال92 افزایش یافته و به 2هزارو504 مرکز رسیده است.

براساس این گزارش در دوره منتهی به سال92 تعداد کل دانشجویان مراکز دانشگاهی و مؤسسات آموزش عالی وابسته به وزارت علوم دوبرابر، تعداد دانشجویان دکتری سه‌برابر و تعداد دانشجویان کارشناسی ارشد پنج‌برابر نسبت به سال84 افزایش داشته است.
براساس این آمار می‌توان اینگونه استنباط کرد که عامل وارد نشدن نیروی کار جمعیت 15 تا 34ساله کشور به بازار کار، گرایش افراد به ادامه تحصیل بوده است. مسئله‌ای که به افزایش شمار دانشجویان در این دوره زمانی منجر و باعث شده ورود انباشت متقاضیان کار به آینده موکول شود که این، زمینه‌ساز ‌اصلی افزایش نرخ مشارکت اقتصادی در زمان حاضر قلمداد می‌شود.

نیلی، مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور می‌گوید: نسبت شاغل به بیکار متقاضیانی که در بهار95 وارد بازار کار شده‌اند 60 به 40 بوده؛ یعنی 40درصد از آنان بیکار مانده‌اند اما در فصل تابستان95، این نسبت 51 به 49 شده است و 49درصد از متقاضیان بیکار مانده‌اند.
این درحالی است که به‌گفته علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، ذائقه کارجویان به‌دلیل تحصیل تغییر کرده و میان عرضه و تقاضا فاصله ایجاد شده است. در این شرایط باید گفت لشکر بیکاران فارغ‌التحصیل عملا شانس بسیار کمتری برای یافتن شغل دارند.

دلایل بیکاری فارغ‌التحصیلان دانشگاهی
به‌گفته مسئولان و کارشناسان، میان نظام آموزشی و نیاز بازار کار کشور تناسبی وجود ندارد و همین مسئله باعث شده تا بیکاری در دانش‌آموختگان افزایش یابد. محمد اکبرنیا، مدیرکل دفتر هدایت نیروی کار و کاریابی‌های وزارت کار می‌گوید: عدم‌انطباق بین نظام آموزشی و نیاز بازار کار، عامل مؤثری در بالا بودن نرخ بیکاری دانش‌آموختگان به‌شمار می‌رود؛ به‌نحوی که هم‌اکنون نیروهای فارغ‌التحصیل و دانش‌آموخته بیشترین متقاضیان جویای کار در سطح کشور را تشکیل می‌دهند.

عیسی منصوری، معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت کار نیز معتقد است، ساختار بازار کار کشور به‌گونه‌ای است که فضا برای اشتغال افراد دارای تحصیلات عالی مناسب نیست و مشاغل موجود به‌طور عام با نیروی کار غیرتحصیلکرده سازگار است درحالی‌که یکی از ویژگی‌های جمعیت جوان در سال‌های ‌اخیر دارا بودن تحصیلات دانشگاهی است.

نکته‌ مهمی که منصوری به آن اشاره می‌کند، کاهش جمعیت شاغل در گروه سنی 15 تا 29سال در دهه اخیر است؛ درحالی‌که براساس هرم جمعیتی کشور، در شرایط حاضر با یک جمعیت جوان مواجهیم. او به ایرنا می‌گوید: جمعیت شاغل در این گروه سنی از 7میلیون و 400هزار نفر در سال84 به 5میلیون و 400هزار نفر در سال94 رسیده و به تبع آن سهم شاغلان این رده سنی از حدود 40درصد کل شاغلان کشور به حدود 25درصد کاهش یافته است؛ بنابراین گروه هدف دولت در مداخلات سیاستگذاری برای ایجاد اشتغال می‌تواند بیشتر معطوف به جمعیت گروه سنی 15 تا 29سال باشد.